[vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” el_class=”raster-row” css=”.vc_custom_1503325020882{background-image: url(https://www.loperscompanyheemstede.nl/wp-content/uploads/2017/08/achtergrond.gif?id=28) !important;background-position: center !important;background-repeat: no-repeat !important;background-size: cover !important;}”][vc_column][vc_column_text el_class=”subpagina-subkop”][/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” css=”.vc_custom_1503487638823{margin-top: 50px !important;margin-bottom: 50px !important;background-color: #ffffff !important;}” el_class=”wit-vlak”][vc_column][vc_column_text el_class=”kopij-breed”]
Blessureleed
Iedereen die aan sport doet, beleefd daar meestal veel plezier aan en het is nog gezond ook. De kans geblesseerd te raken hoort daar jammer genoeg ook bij, wat vaak het gevolg is van overbelasting. Hardlopen is een zeer blessuregevoelige sport in vergelijking tot andere sporten. Neem bijvoorbeeld wielrennen. De kans dat je daarvan een blessure krijgt is klein, tenzij dat je natuurlijk valt, dan breek je meestal je sleutelbeen.
Zo was ook ik in het verleden soms geblesseerd, de reden was veelal overbelasting. Helaas was ik de laatste jaren de ene blessure nog niet te boven of de volgende diende zich alweer aan. Moedeloos werd ik ervan. Gelukkig ga ik sinds het najaar van 2018 blessureloos door het sportleven.
Het blessureleed begon in november 2014. Op een avond stond ik op van de bank en ik hoorde een knak in mijn linker knie. Vanaf dat moment deed elke stap pijn. Ook fietsen was pijnlijk. De pijn zat aan de binnenzijde van de knie en in eerste instantie was de diagnose een gescheurde pees aan de zijkant. Rust en oefeningen was het devies, maar helaas het ging niet over. Zelfs na twee weken volkomen rust, bleef de pijn aanhouden. Dus op naar het ziekenhuis. Een bevriende internist raadde mij het OLVG in Amsterdam aan, waarbij ze een afdeling orthopedie hebben met knieen als specialisatie. Er werd een foto gemaakt waarop geen schade aan de knie te zien was. De orthopediste vroeg mij een paar specifieke bewegingen te doen en toen wist ze het gelijk; de binnenmeniscus was de boosdoener. Dit werd bevestigd door een MRI. Vrij snel kon ik geopereerd worden en na 6 weken was ik gelukkig weer pijnvrij.
Vol goede moed begon ik met hardlopen en deed hetgeen wat elke domme beginner doet; te veel en te hard van stapel gaan. Stom! Stom! Stom! Het gevolg hiervan was een hardnekkige kuitblessure, want regel 1 is dat je hardlopen langzaam moet opbouwen om blessures te voorkomen. Regel 2 hierbij is dat je een blessure nooit moet negeren. Dat laatste deed ik ook. De drang om te lopen was zo groot dat ik met pijn bleef doorlopen, wat de steken in mijn kuiten alleen maar erger maakte tot aan het moment dat ik niet meer kon hardlopen. Een lange periode van rust was nodig om te herstellen.
Langzamerhand ging het lopen weer wat beter, tot in het voorjaar van 2017 het noodlot weer toesloeg en ik aan mijn linkervoet een peesplaatontsteking kreeg. Zes maanden later was ook mijn andere voet aan de beurt. Al met al heeft het een jaar geduurd voor ik op beide voeten weer pijnloos kon (hard)lopen. Herstellen van een peesplaatontsteking kon in mijn geval alleen met rusten en zo min mogelijk hardlopen. Domme pech.
De laatste blessure had ik aan mijn rechter knie. Je raadt het al; wederom een meniscus die pijn opleverde. Hierbij was weer een klein scheurtje de boosdoener. Echter was deze te klein om te opereren en de orthopeet stuurde mij naar de fysiotherapeut. Mijn vaste fysiotherapeut, Thea, gaf mij oefeningen om alle spieren om het gewricht heen sterker te maken. Zo braaf als ik ben deed ik elke dag twee tot drie keer mijn oefeningen en warempel, de pijn trok weg en ik kon pijnloos hardlopen. Deze zelfde oefeningen doe ik tot de dag van vandaag nog steeds om mijn knie te ontlasten.
Door alle blessureleed was ik de laatste jaren flink aangekomen. Tijd om de overtollige kilo’s weg te werken. Dat heb ik deze zomer gedaan, met als resultaat dat ik acht kilo ben afgevallen en nu weer loop als een kieviet. In een volgende blog zal ik uitleggen hoe ik dat voor elkaar heb gekregen.
En de les van de laatste jaren; neem elke blessure serieus en de beste remedie is meestal rust. Is de blessure over? Bouw het hardlopen pas dan weer rustig op. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/4″][vc_single_image image=”1659″][/vc_column][vc_column width=”3/4″][vc_column_text]
OVER ENNO AERTS
Enno Aerts is het vertrouwde gezicht in de winkel en geeft je graag advies. Niet alleen over de juiste schoen, maar ook over het lopen zelf. Als gecertificeerde trainer en iemand die zelf liefst langere afstanden loopt weet hij als geen ander hoe je blessures voorkomt en plezier in het lopen houdt.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
