[vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” el_class=”raster-row” css=”.vc_custom_1503325020882{background-image: url(https://www.loperscompanyheemstede.nl/wp-content/uploads/2017/08/achtergrond.gif?id=28) !important;background-position: center !important;background-repeat: no-repeat !important;background-size: cover !important;}”][vc_column][vc_column_text el_class=”subpagina-subkop”][/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” css=”.vc_custom_1503487638823{margin-top: 50px !important;margin-bottom: 50px !important;background-color: #ffffff !important;}” el_class=”wit-vlak”][vc_column][vc_column_text el_class=”kopij-breed”]

In de aanloop naar de (halve) marathon, deel 3

Monique Beerens: na blessureleed weer up & running

Het trainingsmaatje van Jetta is Monique. De 52-jarige Heemsteedse herstelde onlangs van een blessure aan haar enkel. Daardoor moest ze noodgedwongen een hardloop-stop inlassen. Niet leuk, wel verstandig. Gelukkig gooide haar blessure niet echt roet in haar plannen om de halve marathon van eind september te gaan lopen. Ze pakte haar trainingen in de groep bij Lopers Company by Enno weer op.

Vakantie
Wat voor blessure was het precies? Monique vertelt: “Op 10 juni ben ik bij het afstappen van de fiets door mijn enkel gegaan. Dat deed even flink pijn, maar kon daarna wel weer doorlopen. Ik schonk er vervolgens niet veel aandacht aan, het was ook niet echt pijnlijk. De zaterdag daarna ging ik weer hardlopen en dacht ik: oja, ik voel tóch wel iets. Maar ik heb na die constatering nog wel 8,6 kilometer gerend en kreeg zoveel pijn dat ik moest stoppen.” Een prestatie op zich, ware het niet dat Monique wenste dat ze iets alerter op haar ‘misstap’ had gereageerd. Het is waarschijnlijk iets waar meer hardlopers of actieve sporters in het algemeen mee kampen: niet meteen anticiperen op een pijntje of een misstap. Soms kan zoiets kwalijke gevolgen hebben. Bij Monique is het goed gekomen maar wel na enkele weken rust houden. En dat betekende niet trainen… “Ik heb een paar weken flink last gehad. De verzwikking had tot gevolg dat mijn enkel behoorlijk dik werd. In juli ging ik op vakantie naar Griekenland en heb daar ook rust gehouden.” Dit lijkt verre van een straf te zijn in het zonovergoten land van de pijnbomen, ruisende zee en ouzo maar het zal toch gekriebeld hebben bij de hardloopster. Na het lekker ‘niks doen’ in de vakantie is Monique weer begonnen. In augustus zat ze alweer aan twee tot drie ronden per week van 6 à 10 km. De laatste keer met Jetta voor haar blessure tikte ze de 19 km aan, bijna de afstand van de halve marathon, die haar ‘goal’ is.

Opbouwen
“Ik ben het de afgelopen weken weer gaan opbouwen. Belangrijk is dat ik weer lekker loop. En uiteraard fijn en nuttig zijn de trainingen bij Enno van Lopers Company. Drie jaar geleden ben ik bij een van zijn trainingsgroepen begonnen. Ik liep daarvoor wel hard maar veel onregelmatiger. ’s Avonds lopen viel dan af want in m’n eentje in het donker lopen wil ik liever niet. Nu ik ‘de halve’ wil gaan doen vind ik het heel fijn dat ik de looptechnieken geleerd heb. Op die manier kun je blessures voor zijn en betere prestaties leveren. Denk aan warming-up, ademtechnieken, je houding, gebruik van je armen en de voet-landing. Ik weet nu waar ik op moet letten. Bovendien zijn de trainingen een stok achter de deur. Sowieso is deelname aan een trainingsgroep zinnig wanneer je serieus met hardlopen bezig wilt zijn.”

Maatjes
Met haar trainingsmaatje Jetta is het prettig lopen. Niet alleen kunnen zij ongeveer hetzelfde tempo aanhouden maar beiden hebben een doel voor ogen en dat schept een band. Ten tijde van de lockdowns en coronamaatregelen kon je maar met één persoon samenlopen. Jetta en Monique zochten elkaar op en werden goede maatjes. Ook tijdens de avonden ging het stel lopen, voordat de avondklok – die er toen was – inging. De vaste tijdstippen zorgden voor de bekende stok achter de deur. De loopvriendinnen stimuleren elkaar en dat heeft mede geresulteerd in het bereiken van hun doel. “Jetta gaat voor de hele marathon en toen ze vroeg of ik de halve marathon met haar wilde lopen dacht ik: ik probeer het gewoon.” Naast het sportieve vlak raken hun beroepsmatige interesses elkaar: Monique is coach op gebied van leiderschap voor leidinggevenden bij bedrijven en organisaties. Daar komt veel psychologie om de hoek kijken. Jetta studeert psychologie.

Monique houdt met haar Garmin de loopafstanden en -tijden goed bij. Zo is haar gelopen tijd van de laatste 19 km-ronde 1 uur en 54 minuten. De halve marathon zou dus prima rond de 2 uur kunnen zijn. “Maar lékker lopen vind ik veel belangrijker”, geeft Monique aan.

Binnenkort, als alles goed gaat, staat Monique aan de start van een halve marathon.

(c) Joke van der Zee | Van der Zee Tekst & Media
Op de foto Monique Beerens (Beeld: Tom Hofstra)[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row]