enno loopschool logo
Zoek

De pijnlijke poot van Rudolf het rendier

[vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” el_class=”raster-row” css=”.vc_custom_1503325020882{background-image: url(https://www.loperscompanyheemstede.nl/wp-content/uploads/2017/08/achtergrond.gif?id=28) !important;background-position: center !important;background-repeat: no-repeat !important;background-size: cover !important;}”][vc_column][vc_column_text el_class=”subpagina-subkop”][/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row][vc_row full_width=”stretch_row” content_placement=”middle” css=”.vc_custom_1503487638823{margin-top: 50px !important;margin-bottom: 50px !important;background-color: #ffffff !important;}” el_class=”wit-vlak”][vc_column][vc_column_text el_class=”kopij-breed”]

Een kerstverhaal:

De pijnlijke poot van Rudolf het rendier

Het was een drukte van belang in Santa’s cadeaupaleis en het naastgelegen Rudolph’s  distributiecentrum. Niet honderden, maar duizenden cadeaus werden met beeldig kerstpapier door de inpakelven ingewikkeld. Als dit gebeurd was werden deze prachtige cadeaus naar het RDC (Rudolph’s distributiecentrum) gebracht. Met 370.000 m2 is dit ’s werelds grootste en belangrijkste distributiecentrum en een lust voor het oog. Opslag, bijvullen, orderverzameling, slee-lading, het gebeurt hier allemaal.

Voor alle elven in het cadeaupaleis en het distributiecentrum vloog de tijd voorbij. Voordat ze het door hadden was het alweer kerstavond, maar al deze pakketjes moesten nog wel onder de juiste kerstbomen komen te te liggen. Vele hulp kerstmannen werden ingezet om alle sleeën – voortgetrokken door rendieren – te besturen en naar de juiste huizen te brengen.

Santa zelf ging samen met Rudolph het rendier natuurlijk eveneens op pad. Rudolph was al decennia lang Santa’s trouwe metgezel. Als jonge bok had Rudolph het niet gemakkelijk. Vanwege zijn ongewone grote lichtgevende rode neus werd hij niet serieus genomen door zijn collega’s. Vrienden had Rudolph niet, laat staan een vriendinnetje. Meestal zat hij alleen van de groep. Eten en slapen was een eenzame bezigheid, alleen als ze hem nodig hadden werd hij erbij betrokken. Bij het spelen van een spelletje bijvoorbeeld, maar ook dan probeerden ze hem opzettelijk te laten verliezen en te vernederen. Pesten komt overal voor en de rendierengroep van Santa is hier jammergenoeg geen uitzondering op. Santa zelf zag dit wel, maar had het te druk met andere zaken en vond bovendien dat het een goede leerschool voor Rudolph was. Hij moest zich leren verweren, die rode lichtgevende neus zou hij immers zijn hele leven houden.

De status van Rudolph veranderde op een mistige avond van buitenbeentje naar grote held. Op een donkere, koude en avond was Santa met zijn span rendieren op weg naar een afgelegen dorp hoog in het noorden van Scandinavië. Zoals je vast weet, bestaat elk span uit negen dieren; een kopman, gevolgd door vier koppels. Deze avond had de kopman veel moeite om de goede weg te vinden. Tot overmaat van ramp kwamen ze in een sneeuwstorm terecht! Het zicht was nu zo slecht dat Santa het clubje noodgedwongen liet stoppen. Verdwalen was wel het laatste wat hij erbij kon gebruiken. Toen viel zijn oog op Rudolph. Zijn neus gaf licht in de duisternis! Het was als een grote koplamp. Rudolph werd als kopman gepositioneerd en de route werd met succes vervolgd. Rudolph wees Santa en de anderen de weg door de sneeuwstorm. Alle rendieren zagen de bijzondere verdienste die Rudolph hun verleend had en vanaf die dag werd hij de onbetwiste voorman. Een bijzondere status had Rudolph hiermee verworven, wat zo zou blijven tot op de dag van vandaag.

Het was een memorabele nacht. Santa was met zijn eigen slee en span, met Rudolph op kop, aan zijn route bezig. De reis verliep voorspoedig. Via Noord Frankrijk, België en de zuidelijke Nederlanden, waren ze aan het laatste stuk begonnen. Ze lagen mooi op schema en na Amsterdam was nu Heemstede aan de beurt. De landing werd ingezet om de met kerstcadeautjes beladen slee aan de grond te zetten. Plotsklaps schrok Santa van een langsvliegende krijsende zeemeeuw. Deze vogel had hij niet zien aankomen. Van schrik trok hij aan de linker teugel waardoor de hele ploeg naar links dook en Rudolph als voorste met een klap op de grond neerkwam. Het volle gewicht van het geheel was op zijn linkerpoot terechtgekomen. Deze voelde daarom voor hem behoorlijk pijnlijk aan. Als kopman wilde Rudolph zich niet laten kennen en toen er naar gevraagd werd, deed hij net of alles goed was. “Nee hoor…. neuh ..neuh.. niks aan de hand”, stotterde Rudolph van de pijn. Santa was Santa hierdoor niet gerust gesteld en tilde de linkerpoot van het rendier op om deze goed te kunnen bestuderen. Uiteraard was de poot duidelijk verzwikt, de hoef hing slap aan de enkel naar beneden. Veel druk kon deze niet meer hebben.

Op datzelfde moment kwam een groep hardlopers voorbij. Ze stopten, keken het tafereel aan en kwamen vervolgens naar Santa en Rudolph toegerend.

“Wat is er gebeurd?”, vroeg de kleinste van het stel.

“Mijn kopman Rudolph heeft zijn hoef verstuikt”, zei Santa.

“Ah jakkie, dat is pijnlijk en vervelend. Maar ik denk dat we jullie wel kunnen helpen!”

“Hoe dan?”, vroeg Santa verbaasd.

“Nou, ik heb een hardloopwinkel en met een beetje goede wil kunnen we een passende hardloopschoen voor Rudolph maken. Op deze manier kunnen jullie snel weer op pad. Mijn naam is overigens Enno en dit is één van mijn trainingsgroepen.”

Het kerstduo keek elkaar aan. Santa zag dat zijn leider duidelijk veel pijn had en het aanbod klonk goed, het was natuurlijk te proberen. De verzwakte kopman werd op de zitbank van de arreslee gezet en samen met de lopers vertrokken zij naar de winkel Lopers Company by Enno op de Binnenweg 35 in Heemstede.

Daar aangekomen, was Lizzy net bezig om de zaak af te sluiten. Het was eveneens haar laatste werkdag bij Lopers Company by Enno. Vanaf 2019 zou ze zich alleen nog maar bezig gaan houden met haar andere grote hobby; koffie branden. Met haar eigen zaak Tu Sabor zou ze de koffiewereld gaan veroveren. Gesteund door de sterke lopers Rick en Manfred, strompelde Rudolph de zaak in en plofte op de bank. Sofie, een andere loper, heeft een medische achtergrond en onderzocht de pijnlijke poot van Rudolph. Om de druk te verlichten had hij een zeer stabiele schoen met veel demping nodig. Met z’n allen gingen ze met een schaar, een mes en wat lijm aan de slag. Van een schoen met een maximaal dempende zool werd de zool verwijderd en van een andere schoen de hoge stevige hielkap en de neus. De hielkap, neus en zool werden aan elkaar geplakt en de speciale schoen was in no-time klaar. Dit was het moment van de waarheid. De schoen werd voorzichtig bij Rudolph omgedaan en iedereen wachtte in spanning zijn reactie af. Het voelde goed. De pijn in zijn poot was er nog wel, maar op deze manier was het draagbaar en kon hij wel verder.

Rudolph werd wederom op kop van het rendierenspan gezet. De reis op deze Kerstavond kon voortgezet worden, maar eerst bedankte ze de lopers warmhartig voor hun hulp. De trainingsgroep hervatte de training en ze spraken uitvoerig over de gebeurtenis na. Wat een bijzondere training was dit geworden!

De volgende ochtend liep Enno thuis de trap af naar de keuken. Bij het openmaken van de keukendeur viel zijn oog gelijk op de keukentafel. Wat was hier gebeurd? De ontbijttafel was al met een mooi kerstservies gedekt en op tafel stonden verse broodjes, smakelijk beleg, een dampende pot thee en een glas versgeperste sinaasappelsap. Wat een heerlijke verrassing. Snel nam hij contact op met de andere lopers van de trainingsgroep. Je raad het al, bij iedereen stond zo’n heerlijk ontbijt op de keukentafel!
Die Santa toch…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”50px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/4″][vc_single_image image=”1659″][/vc_column][vc_column width=”3/4″][vc_column_text]

OVER ENNO AERTS

Enno Aerts is het vertrouwde gezicht in de winkel en geeft je graag advies. Niet alleen over de juiste schoen, maar ook over het lopen zelf. Als gecertificeerde trainer en iemand die zelf liefst langere afstanden loopt weet hij als geen ander hoe je blessures voorkomt en plezier in het lopen houdt.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]