Na fitnessen is hardlopen de tweede meest beoefende sport in Nederland. Helaas is hardlopen ook een van de meest blessuregevoelige sporten.
De mens ontwikkelde zich in 6 miljoen jaar van een viervoeter naar een tweevoeter naar een wandelaar tot de hardloper die we nu zijn. Voor voedsel moest gejaagd worden, want we waren carnivoren. Dat jagen deden we in groepen. Langdurig achtervolgden we dieren tot die zich uitgeput lieten vangen. En zo werden we ook nog eens een duurloper.
Hardlopen is gezond. Door te rennen is je lichaam op vele fronten actief. Uiteraard werken dan je hart, bloedvaten, longen, zenuwverbindingen, spieren, pezen en zelfs je hersenen volop. Daarnaast belast je de botten die daardoor sterker worden en minder ontkalken. Het is verder goed voor je vetverbranding en je suikervoorraad wordt minder. Tijdens je hardlooprondje verwerken je gedachten de meest recente gebeurtenissen en gaan daarna over in een flow die je mentaal rust geeft. Met een goede, dat wil zeggen efficiënte en effectieve looptechniek belast je het lichaam zo min mogelijk. Hierdoor hou je meer energie over, die je omzet in snelheid. Kortom hardlopen is goed voor je lichaam, je conditie en je geest. Wat wil je nog meer.
Tot zover het goede nieuws. Maar zo gezegd, het is een blessuregevoelige sport. Hoe zit dat? Elk lichaam heeft een mate van belastbaarheid. Als je inspanning onder je maximale belastbaarheid blijft, dan is de kans op een blessure gering. Zoek je de grens op dan wordt het al gevaarlijker. Ga je over je maximale belastbaarheid heen, dan loop je serieus kans op een blessure. Zo zit dat. Vandaar dat startende hardlopers het lopen heel langzaam moeten opbouwen. Hun belastbaarheid is immers heel laag. En de geoefende loper moet oppassen niet te veel en te lang over zijn max heen te gaan. Maar ja, je wilt die pr op die bepaalde afstand toch verbeteren? En dan ligt een blessure al snel op de loer.
Mocht je een blessure oplopen dan staan in de top shin splint (scheenbeenvliesontsteking), de pezen en spieren, gevolgd door gewrichten en ten slotte een stressfractuur (overbelasting van het bot). Shin splint komt voornamelijk bij de beginnende loper voor. De andere genoemde blessures komen het meest bij de ervaren lopers voor. Welke blessure je ook oploopt, neem deze serieus. En gun jezelf de tijd om deze te laten genezen.
Na een intensieve workout kun je spierpijn hebben. Dat is niet vreemd. Je spieren zijn een beetje stuk gemaakt en gaan nu herstellen. Ze worden daarvan zelfs sterker. Geen reden tot ongerustheid. Bij een blessure ligt dat anders. Uit eigen ervaring weet ik dat je niet “door een blessure” heen loopt. Als je wat ongewoons voelt tijdens of na het lopen, probeer dan te voelen waar het exact zit. Ga na wat er aan de hand is. Rust is in de meeste gevallen de beste remedie. Mocht je langer dan twee weken van een blessure last hebben, dan is het aan te raden naar een specialist te gaan. Dat kan bijvoorbeeld de huisarts zijn, een masseur of een fysio of mensendieck therapeut.
Terugkomend op de vraag; ”Kun je blessurevrij hardlopen?”. Nee helaas, het oplopen van een blessure is niet te vermijden. Het is wel zo dat de ene hardloper gevoeliger is voor het oplopen van een blessure dan de ander. De kans op een blessure kun je wel verkleinen. Ten eerste door een goede looptechniek te hebben. Verder helpt het om niet te vaak je maximale belastbaarheid op te zoeken. Als je dat toch doet, doe het dan via een geleidelijke weg. Een langzame opbouw zorgt ervoor dat je lichaam de hogere belasting beter kan verdragen. Signaleer een pijntje in een zo vroeg mogelijk stadium en neem gelijk de goede maatregelen.
Over Enno Aerts
Enno is de oprichter van Loopschool Enno. Hij loopt al vanaf zijn 10e levensjaar en is al jaren trainer van de Atletiekunie. Hardlopen stroomt door zijn bloed. Begonnen als sprinter, dat is overgegaan naar lange afstanden, loopt hij nu graag mooie trails. Enno weet als geen ander hoe je blessures voorkomt en plezier in het lopen houdt. Zijn hardloopervaring zet hij graag op papier in persoonlijke blogs. |